Rond 7 uur wakker, dat was een mooie tijd. Maar wat was het koud! Overal rijp, en zelfs een laagje op de auto's. We hebben dan ook al 2 nachten een extra deken op het bed liggen.

Mart gaat naar het bos, om wat mos te verzamelen, dan kan ik thuis een mooi stukje maken op het bord wat ik daarvoor in de kringloop heb gehaald.

Ik ben alvast beddengoed gaan inpakken, en na het douchen gelijk de douche schoongemaakt en de toiletartikelen in de toilettas gedaan. Pap maken voor Mart van 't laatste beetje melk, die was ik gisteren dus vergeten mee te nemen. Als Mart terug is, bespreken we de route voor vandaag naar Nunspeet. We willen over paden waar we deze week nog niet geweest zijn. Dat gaat lukken, en we hebben er prachtig weer voor. Alhoewel het wel koud is, op de schaduwplekken is alles nog wit.

In Nunspeet is er helaas geen pompoenbrood meer, dus we zoeken wat anders uit. Speciaal voor Sara, die morgen weer bij ons luncht, nemen we kwarkbolletjes mee. Uiteraard mag Finn ook, maar die eet liever een bevroren boterham tegenwoordig. Bij de bio-slager een stuk grillworst voor straks op het brood, en wildzwijn stoofvlees.

We gaan via de Zandenplas, (Lucia! ) en Vierhouten, en over de Elspeetse heide terug. Nog een paar aardige klimmetjes onderweg, maar we zetten de ondersteuning een tandje hoger, en dan lukt het prima. In Vierhouten lunchen we op een bankje in de zon, gadegeslagen door moeder zwijn en haar kind. Helaas zat het nieuw gekochte aardappelschilmesje niet in de fietstas, dus weer een nieuwe gehaald bij de plaatselijke super. Want om nou de worst gewoon af te happen om de beurt bij ons brood, dat zagen we niet zo zitten. Mesje kwam later nog goed van pas, toen we wat takjes hulst wilden mee nemen.

Om 15 uur waren we weer op de camping. Even een half uurtje uitblazen op de bank met een beker warme chocolademelk, en toen keken we elkaar eens aan: zullen we nu maar inpakken? Want om nou te wachten tot na het eten, dan is alles zo donker, en bovendien moesten Bram en Ria om 17 uur weg, en we wilden eigenlijk niet weg gaan als zij niet thuis waren. Dus aan de slag. Ria kwam de meterstanden opnemen, en we bespraken gelijk even het lijstje met kleine puntjes die wij gevonden hadden. Tenslotte waren we daar om te testen, dus dat moet je wel serieus doen! Denk bij kleine puntjes aan een deurstopper, en het ontbreken van een wissertje in de douche en derg.

Na een hartelijk vaarwel en een tot gauw in het nieuwe jaar, vertrokken we even voor 5 uur. En om 10 over 6 thuis, dat was niet verkeerd, in de spits. We waren blij dat we niet de andere kant op hoefden, want daar stond het van Almere tot Amsterdam vast.

Het diner was makkelijk, een patatje. Sheila is blij dat we weer thuis zijn, die kan nu tenminste weer tegen de baas aan liggen slapen!

Tot de volgende vakantie!