Laatste dag alweer!

Rond 7 uur wakker, dat was een mooie tijd. Maar wat was het koud! Overal rijp, en zelfs een laagje op de auto's. We hebben dan ook al 2 nachten een extra deken op het bed liggen.

Mart gaat naar het bos, om wat mos te verzamelen, dan kan ik thuis een mooi stukje maken op het bord wat ik daarvoor in de kringloop heb gehaald.

Ik ben alvast beddengoed gaan inpakken, en na het douchen gelijk de douche schoongemaakt en de toiletartikelen in de toilettas gedaan. Pap maken voor Mart van 't laatste beetje melk, die was ik gisteren dus vergeten mee te nemen. Als Mart terug is, bespreken we de route voor vandaag naar Nunspeet. We willen over paden waar we deze week nog niet geweest zijn. Dat gaat lukken, en we hebben er prachtig weer voor. Alhoewel het wel koud is, op de schaduwplekken is alles nog wit.

In Nunspeet is er helaas geen pompoenbrood meer, dus we zoeken wat anders uit. Speciaal voor Sara, die morgen weer bij ons luncht, nemen we kwarkbolletjes mee. Uiteraard mag Finn ook, maar die eet liever een bevroren boterham tegenwoordig. Bij de bio-slager een stuk grillworst voor straks op het brood, en wildzwijn stoofvlees.

We gaan via de Zandenplas, (Lucia! ) en Vierhouten, en over de Elspeetse heide terug. Nog een paar aardige klimmetjes onderweg, maar we zetten de ondersteuning een tandje hoger, en dan lukt het prima. In Vierhouten lunchen we op een bankje in de zon, gadegeslagen door moeder zwijn en haar kind. Helaas zat het nieuw gekochte aardappelschilmesje niet in de fietstas, dus weer een nieuwe gehaald bij de plaatselijke super. Want om nou de worst gewoon af te happen om de beurt bij ons brood, dat zagen we niet zo zitten. Mesje kwam later nog goed van pas, toen we wat takjes hulst wilden mee nemen.

Om 15 uur waren we weer op de camping. Even een half uurtje uitblazen op de bank met een beker warme chocolademelk, en toen keken we elkaar eens aan: zullen we nu maar inpakken? Want om nou te wachten tot na het eten, dan is alles zo donker, en bovendien moesten Bram en Ria om 17 uur weg, en we wilden eigenlijk niet weg gaan als zij niet thuis waren. Dus aan de slag. Ria kwam de meterstanden opnemen, en we bespraken gelijk even het lijstje met kleine puntjes die wij gevonden hadden. Tenslotte waren we daar om te testen, dus dat moet je wel serieus doen! Denk bij kleine puntjes aan een deurstopper, en het ontbreken van een wissertje in de douche en derg.

Na een hartelijk vaarwel en een tot gauw in het nieuwe jaar, vertrokken we even voor 5 uur. En om 10 over 6 thuis, dat was niet verkeerd, in de spits. We waren blij dat we niet de andere kant op hoefden, want daar stond het van Almere tot Amsterdam vast.

Het diner was makkelijk, een patatje. Sheila is blij dat we weer thuis zijn, die kan nu tenminste weer tegen de baas aan liggen slapen!

Tot de volgende vakantie!

De BOOM!

Ja, dit zou een spannende dag worden! We waren keurig om 6 uur wakker. Alles opgestart, want om 8 uur komt de kraan om de BOOM om te halen. Rond half 8 hoorde Mart een kraan het erf op draaien, dus die vertrok naar buiten. Nog voor 8 uur kwam hij binnen: je moet er uit hoor! Ja OK, mag ik nog wat spullen pakken? Enfin, daar stond ik dan buiten, tas met eten en drinken om mezelf een dag overeind te houden.

Wat bleek? Na tien minuten lag de BOOM precies waar hij liggen moest, en konden wij gewoon weer in het Eethuis. We hadden gedacht de hele dag elders te moeten bivakkeren, maar daar was geen sprake van. De kraan verlegde z'n werkterrein naar het grote veld, waar ook nog 2 bomen om moesten. Al met al een leuk stukje spektakel op de vroege ochtend.

Wat gaan we de rest van de dag doen? Ik had een zogenaamde kringloop route gepland voor vandaag, met de gedachte dat Mart zich de hele dag op de camping zou vermaken. Maar dat ging er dus anders uitzien, Bram had een hele ploeg mannen aan het werk, met grote kettingzagen, dus daar hoefde Mart niet bij te assisteren.

Hij wilde wel met mij mee, maar dan graag via het Beekhuizerzand terug. Dus de route een beetje aangepast, lunch mee, en de zon tegemoet! Want het beloofde weer een schitterende dag te worden.

We hadden een goede oogst bij de kringloop, alleen geen overalls voor de Ozzie kleinkinderen kunnen scoren, dus dat worden waarschijnlijk toch nieuwe.

In Ermelo op een bankje in de stralende zon onze lunch genuttigd. Het brood was bevroren mee gegaan, en was nog maar amper ontdooit, zo koud was het! Toen we over de hei fietsen, zagen we de rijp op de planten zitten. Maar in 't zonnetje was het inmiddels lekker. Door naar Harderwijk, waar we een fietsrotonde over moesten. Ik moet bekennen dat ik hem de verkeerde kant op nam, gelukkig waren er geen tegenliggers. Een fietsrotonde, hoe verzin je het!

Vanuit Harderwijk naar het Beekhuizerzand, dat blijft toch een heel bijzonder en prachtig stuk natuur. Thuis gekomen ging Mart op onderzoek hoe ver de mannen waren met de bomen, en ik fietste naar Garderen om de ingrediënten te halen voor een echte bami maaltijd.

Nu even uitbuiken, Mart heeft de afwas klaar, en straks maar eens bespreken wat de route van morgen gaat worden. Het weer wordt in ieder geval prima.

We eten morgenavond op tijd, en gaan dan terug naar huis, dan zit de extra vakantie er weer op, donderdag komen de kleinkinderen immers weer! Maar dan hebben we toch mooi even 6 heerlijke dagen gehad!

Apeldoorn

Wederom weer op tijd wakker, we hebben nog niet de juiste wintertijd instelling. Na mijn ontbijtje verzorgd te hebben, is Martin naar de hei gewandeld om een prachtige zonsopgang te fotograferen. Als hij thuis komt heb ik zijn ontbijt klaar en de lunch voorbereid. We gaan dus lekker op tijd op pad. Met een mooie route door bos en hei zakken we af naar Apeldoorn. Letterlijk, want het laatste stuk hoeven we niet eens te trappen! De fietsen parkeren we bij het CODA museum, dan kun je ze makkelijk terugvinden. Rondje markt, lekker stukje kaas gekocht, en een grote bak kibbeling als vroege lunch. We besluiten om weer terug te gaan, op maandagmorgen kun je in Apeldoorn het spreekwoordelijke kanon afschieten, er is bijna niets open.

En ja hoor, nog voor we bij de fietsen zijn begint het te regenen. Het lijkt wel of Apeldoorn daar patent op heeft. We schuilen in het museum, doen we gelijk wat cultuur op! Er is in de hal al zoveel te zien, dat we niet eens aan het echte museum toe komen, dan is het al weer droog. Een blik op buienradar vertelt ons dat er nog meer buitjes kunnen volgen, dus op de fiets en het beste er van hopen. We fietsen door de achtertuin van Pieter en Margriet richting Elspeet. Nu komen we er achter, dat we behoorlijk zijn gedaald naar Apeldoorn, en dat we nu dus flink moeten trappen. We zijn wel elektrisch ondersteund, maar je moet toch echt zelf mee helpen! En Pieter en Margriet hebben echt een mooie achtertuin, maar kan er nou niet eens asfalt op dat grindpad? Het maakt het fietsen extra zwaar. En van een lekker bankje hebben ze ook nog nooit gehoord. Als het lunchtijd is maken we zelf maar een picknickset van boomstammen, wij weten ons wel te behelpen hoor! En de soep smaakt er niet minder om.

Als we thuiskomen, gelukkig geen regen meer gehad, wordt er op de camping hard gewerkt, de snoeiploeg is aan de gang. Mart gaat even helpen, en ik ga knutselen.

Vanavond eten we spitskool, jullie raden het goed!

En om 20.30 uur besluiten we naar bed te gaan, we hebben last van een wintertijd-jetlag en we moeten morgen op tijd op vanwege de BOOM. Vandaar dat jullie dit log pas op de vroege ochtend van de volgende dag krijgen! (Mijn tablet was trouwens ook leeg! )

Wat eten we vandaag?

Vanmorgen waren we natuurlijk heel vroeg wakker vanwege de wintertijd die vannacht was ingegaan. Dus alles op ons gemak gedaan en nog maar eens goed besproken wat we vandaag wilden doen. Het plan van gisteren was dat we naar Beekbergen zouden rijden, en vandaar uit gaan fietsen. Mart richting stoomtrein en ik richting kasteel Rosendael. Maar vanmorgen hadden we toch geen zin om apart de dag door te brengen.

Wat is het geworden? Een combi van trein en fiets. Met de auto naar v d Valk Apeldoorn, de Cantharel. Daar de fietsen eraf, even geplast en een fruitje mee genomen bij het restaurant. Op naar Beekbergen, daar de trein gefotografeerd en koffie gedronken op het station. Een mooi plekje langs het spoor opgezocht en de rijdende trein ook kunnen fotograferen. Weer op de fiets, richting Loenen. Daar de waterval bekeken en naar de Groote Modderkolk gegaan. Daar wederom koffie/thee, dit keer met een modderkolkje erbij, een muffin in diverse smaken. In het winkeltje een mooie spitskool gekocht. We eindigen tenslotte ons ritje in Eerbeek, waar we net op tijd zijn om de trein te zien vertrekken. Daarbij hebben we gezelschap van een ongeveer 10 jarige mede treinliefhebber die ons uitleg geeft.

We gaan weer terug naar Beekbergen, via het Apeldoorns kanaal. We passeren een paar x het spoor, maar de trein is te ver voor ons uit. We horen hem wel, en zien af en toe een rookpluim. In Beekbergen zitten we op een bankje op het dorpsplein om te genieten van het bruisende hart van Beekbergen, ahum, het is er nog stiller dan in een bejaardenhuis om 10 uur 's avonds!

Weer terug bij v d Valk gaan de fietsen weer op de auto, even van het sanitair gebruik maken, en op naar t Eethuis. 3 x raden wat we eten. Haha, geen spiskool, maar knolletjes stamppot met een verse rookworst, kortom, datgene wat we gisteren op de Mariahoeve hebben aangeschaft. Voor toe stoofpeertjes, die waren als vrieselement mee in de koelbox, en nu ontdooit. Morgen mogen jullie weer raden.

Knollen en geen citroenen!

Wat een heerlijk bed in het Eethuis! We werden om 8.45 wakker! Niet te geloven, dat gebeurd zo ongeveer 1 x per 10 jaar!

We vertrokken dan ook pas om 10.45 richting Putten. De route voerde ons eerst langs Teen en Tander, een zogenaamde schuurverkoop. Daar zijn we goed geslaagd, Mart kon er tot zijn grote vreugde een flexibele borstel kopen voor het reinigen van de pellet ketel. Verder nog wat kleine dingetjes, o.a. een nieuw thee-ei. Dat gaf blijk van een vooruitziende blik, zul je verder in het verhaal lezen. Ook nog 2 boekjes, geïllustreerd door Charlotte Dematon. Enfin, de fietstassen raakten al goed gevuld.

Op naar de Mariahoeve. Daar viel de activiteit ons nogal tegen, maar uiteraard wel knolletjes gekocht. Ook een verse rookworst, dus morgen knollenstamppot met worst! Een broodje verse hamburger ging er inmiddels wel in, het was al tegen enen. Nog een tijd naar de mannen met de kettingzagen gekeken, wonderbaarlijk wat die kunnen maken. Maar het was erg lawaaierig, en Mart kan dan z'n toestellen op zachtjes doen, maar ik mijn oren niet!

Via een leuk paadje naar Ermelo. Bij de Ontmoeting een kopje koffie en thee met wat lekkers erbij. Ik vond de thee zo lekker, dat we nog een zakje ervan kochten voor thuis. Dat is losse thee, (genaamd Mooie Dromen), dus daar komt het aangeschafte thee-ei om de hoek kijken!

Het weer was inmiddels zo mooi, dat we maar even door het dorp zijn gaan flaneren. Komen we langs een kringloopwinkeltje, staat daar buiten een prachtig wipstoeltje naar ons te lonken. Vooruit, dan ga je maar mee. Mart heeft het als een rugzak op zijn rug gedaan, ik had nog een veter in mijn onuitputtelijke handtas om de banden bij elkaar te binden, en zo liepen we verder door Ermelo. Dat we heel wat bekijks hadden, kunnen jullie je voorstellen. Bij de molen echt Veluws pannenkoekenmeel gekocht voor vanavond bij de soep.

Over de hei terug gefietst, zodat we onze Romein even konden omhelzen. Thuis gekomen is Martin op houtjacht gegaan en ik ben Zwarte Pietjes gaan knutselen.

En nu zijn de soep en pannenkoeken op, lekker op de bank naar Dancing with the Stars kijken. Ben benieuwd hoe laat we morgen wakker worden!

Het nieuwe Eethuis

Vanmorgen alles ingepakt. Net op het moment dat Mart de auto wilde gaan laden, begon het te regenen. Dus maar even wachten. Anders ligt alles nat in de auto, en zijn we zelf ook nat. Gelukkig knapte het redelijk snel op, en net voor half 11 reden we weg.

En even over half 12 waren we ter plaatse. We werden ontvangen door Lisanne, die vooral benieuwd was naar onze reactie als we het Eethuis zouden zien. Nou, die reactie was: WAUW!! Werkelijk onherkenbaar!

Die Bram kan er wat van! Snel kwartier gemaakt, en laat nou onze dekbedovertrek precies kleuren bij de nieuwe slaapkamer!

Het weer werd steeds mooier, dus op de fiets naar Nunspeet. Wat zijn de bossen mooi met al die herfstkleuren, werkelijk schitterend. In Nunspeet konden we zelfs buiten op het terras zitten. Alleen koffie hoor, dan halen we straks nog een patatje als lunch. (Het was inmiddels over enen). Maar onze serveerster keek zo teleurgesteld toen we alleen drinken bestelden, dat we toch maar een gebakje erbij deden. Mart een tompouce en ik arretjescake. Rondje Nunspeet gemaakt, en doppinda's gehaald bij Domburg. Bij de kringloopwinkel een paar schaaltjes gekocht, want ik had kaarsen meegenomen, maar geen onderzetters. En je kan toch bezwaarlijk je kaarsen laten branden op de nieuwe spullen!

En nu even in de ruststand na een lekker maaltje van bloemkool en sudderlapjes.

Morgen naar de Knolletjesdag van de Mariahoeve.

3 x is scheepsrecht

Morgenochtend vertrekken we voor de 3e x dit jaar naar de Bosrand! Zoals al aangekondigd mogen we het Eethuis testen. We vertrekken een dag eerder, want de verbouwing is klaar, en ik heb woensdag gewerkt, zodat ik morgen al vrij ben. Mijn lieve collega Lucia neemt m'n activiteit over, de bewoners komen dus niets tekort. 

De vooruitzichten zijn voor de eerste paar dagen goed. Daarna wordt het kouder, ik zal wat warme truien inpakken en de handschoenen. Anders moeten we die weer kopen, en dan gaat het hier op een filiaal van Zeeman lijken!

Vandaag was alleen Finn hier, Sara zit in België, we zijn samen met de trein op stap geweest.  Nu is de rust weer gekeerd, en ook het bakwerk is klaar. Morgenochtend gooien we alles in de kratten en koffers en hopen we op tijd te vertrekken.  

Als we het Eethuis hebben ingericht, gaan we per fiets naar Uniek, om brood te halen. Zaterdag staat de Knolletjesdag bij de Mariahoeve op het programma,  zondag waarschijnlijk stoomtreinen, maandag de markt in Apeldoorn, dinsdag DE BOOM, en woensdag zien we wel wat op ons pad komt. 

Kortom,  we gaan er weer alles uithalen!

Dag 8, naar de molen

Gelukkig konden we er vandaag inderdaad een dag 8 van maken! Het weer liet zich van zijn goede kant zien, er kwam zelfs een mooi zonnetje door. Mart dus nog even naar de hei om de zonsopgang te fotograferen.

Ik moest mezelf ook wat eerder dan de rest van de week uit bed verheffen, want de boel moest opgeruimd en ingepakt. Ik moet zeggen, dat gaat altijd heel gesmeerd. Om te beginnen kun je niets vergeten, want het huisje moet gewoon leeg zijn bij vertrek. Dat is een voordeel boven thuis vertrekken, want dan vergeet je altijd wel wat. Dat was dit keer ook zo, nu wat het een nagelknippertje, dus niet zo heel erg belangrijk.

Mart kwam terug van de hei met een bagagekar, ik had al de nodige zaken ingepakt, dus die konden er gelijk op. Mart moest alle elektronica inpakken, ik vulde als laatste de koelbox, en dan gaat Mart naar de auto en ik geef het huisje een poetsbeurt. Even na half 10 waren we klaar. Langs Ria om de energie af te rekenen.

Op naar Staverden, naar de rommelmarkt. Ik heb wat leuke kerstdingetjes gekocht, en een wonderpan. Voor die ene euro kon ik die niet laten staan, hij was nog helemaal kompleet. http://www.dewonderpan.nl/ voor degenen die dit wonder niet kennen.

Omdat het echt mooi weer was, zonnetje en blauwe lucht, maar wel koud, besloten we om via Elspeet naar Nunspeet te fietsen. Scheelt een hoop gedoe met fietsen op en af de auto, en zoveel hadden we deze week nou ook weer niet gefietst. In Elspeet een echt Veluws brood gekocht bij bakker Piet, en een Elspeetse Weelde, dat is een soort suiker-notenbrood, ik krijg er straks een sneetje van als ontbijt. Ik ben benieuwd!

Toen door naar Nunspeet naar molen de Duif. De fietsen moesten op het grote weiland gestald worden, het was daar een drukte van belang. Net toen we het terrein op kwamen vertrokken alle oude trekkers voor een dorpentocht, dat blijft toch altijd een prachtig gezicht. Ook een ouwe Dexta, die hebben we zelf ooit nog eens gehad. Over alle avonturen die we met die oude trekker hebben beleeft, kan ik een boek schrijven!

Over onze lunch hoefden we ons geen zorgen te maken, er was van alles, wij hebben ons beperkt to een pannenkoek (ik), kom snert (Mart) en oliebollen (allebei)

We zaten aan een tafel in de zon voor het podium, en hebben genoten van 3 koren, daarna vonden we het wel genoeg, en zijn richting Bosrand gegaan.

Fietsen er op, Ria dag zeggen, nog even kijken bij Bram, die al flink opschiet in het Eethuis, en op naar Krommenie! Door de polder, de reis verliep gesmeerd. Wel wat op onthoud op de ring Amsterdam, tsja, het was bijna 5 uur, dan kun je dat verwachten. Om 17:30 uur waren we weer thuis, waar we door een jammerende poes werden ontvangen: het is hier zo koud! En ik ben zo alleen! En wat wil ze dan: naar buiten. Van die kat zullen we wel nooit wat snappen!

We hebben maar niet gelijk gezegd dat we over 3 weken alweer weg gaan, dat moet je gedoseerd doen bij zo'n tere kattenziel.

Tot de volgende!